ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΚΑΙ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Ο όρος «Μεσογειακή διατροφή» ανακαλύφθηκε το 1991 από τον Αμερικανό φυσιολόγο Ancel Keys, ο οποίος ήθελε να περιγράψει τις διατροφικές συνήθειες των μεσογειακών χωρών. Στην έρευνά του, παρατήρησε ότι οι κάτοικοι της Μεσογείου ζουν περισσότερο και είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν καρδιακές παθήσεις. Δύο χρόνια αργότερα, επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, παρουσίασαν στο Cambridge την Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής.

Στη βάση της πυραμίδας τροφίμων, υπήρχε το ελαιόλαδο που αντικαθιστά το βούτυρο και τις μαργαρίνες, που είναι οι κύριες πηγές λίπους. Η Μεσογειακή διατροφή χαρακτηρίζεται από την αφθονία των φρούτων, των λαχανικών και των οσπρίων, την εποχικότητα των υλικών, την καθημερινή κατανάλωση τυριού και χαμηλών λιπαρών γιαούρτια και τις περιορισμένες ποσότητες ψαριών, πουλερικών και κόκκινου κρέατος. Τέλος, το κόκκινο κρασί, δύο ποτήρια για άντρες και ένα για τις γυναίκες, συνίσταται καθημερινά με το κύριο γεύμα.

Στις μέρες μας, η Μεσογειακή διατροφή δεν αναγνωρίζεται μόνο παγκοσμίως για τις ωφέλιμες ιδιότητές της στην ανθρώπινη υγεία, αλλά και ως πολιτιστικό πλεονέκτημα. Για το σκοπό αυτό, το 2010, η UNESCO την συμπεριέλαβε στη λίστα της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.